Het zonnetje schijnt, de lucht is blauw. Ik kijk door het raam van de kantoortoren naar buiten. Zal ik vanmiddag vrij nemen? Dan kijk ik naar de stapel werk om me heen. Mijn baas ziet me aankomen. De afdeling zou me zien als onprofessioneel. Straks gaat het mis met dat grote project waar ik verantwoordelijk voor ben. Haal ik mijn deadlines niet. Ben ik niet goed voorbereid op die vergadering van morgen. De rampscenario’s vliegen door mijn hoofd. Ik zou een volgend groot project niet meer mogen doen. Of ik word ontslagen bij die aankomende reoganisatie. Ik sta op, doe de zonwering dicht en ga aan het werk.
Het zonnetje schijnt, de lucht is blauw. Ik kijk door het raam van mijn werkkamer op zolder naar buiten. Zal ik vanmiddag vrij nemen? Dan kijk ik naar de papieren om me heen. Vrij nemen kan. Maar dan kan ik niet dat mooie artikel afmaken. Dan kom ik er niet aan toe om die training uit te werken, voor die supergroep waar ik zo graag mee werk. Dan loopt het uitgeven van mijn boek vertraging op. Lachend kijk ik naar de zon. Wat is het heerlijk dat’ie schijnt! Ik doe het raam van mijn werkkamer open en schop mijn sokken uit. Op blote voeten schuif ik weer achter mijn bureau. Er zijn teveel leuke dingen te doen. Ik ga eerst aan het werk.
Jezelf opsluiten in een mentale kerker
Is er een verschil tussen de twee situaties hierboven? Eigenlijk komt het op hetzelfde neer: de zon schijnt, maar jij werkt. Toch is er een hemelsgroot verschil.
In de eerste situatie voel je je gedwongen om te werken, je moet werken om een rampsituatie te voorkomen. Je sluit jezelf op in een mentale kerker, terwijl buiten de zon schijnt. In de tweede situatie werk je, omdat je het geweldig vindt om dat te doen. In beide situaties ben je aan het werk. Maar welke situatie is het leukst? In welke situatie werk je hard en wanneer werk ben je zacht aan het werk?
Die rampen had ik nodig om werk te verzetten. Dacht ik
Om zachter te gaan werken, hoeft je werk niet te veranderen. Jij moet veranderen. Door anders over je werk te denken, door er anders naar te kijken. Vroeger werkte ik volgens het rampen-scenario. Ik had continu kleine rampjes in mijn achterhoofd, die er voor zorgden dat ik mijn werk bleef doen. Ik geloofde dat het niet anders kon. De rampen had ik nodig om werk te verzetten. Was er te weinig druk, dan maakte ik zelf deadlines door te gaan lummelen. Uiteindelijk moést ik dan wel hard aan het werk. Als ik die drive niet zou hebben, dan zou er niets meer uit mijn handen komen. Ik had die rampjes nodig voor mijn drive en productiviteit. Zo was mijn waanbeeld.
Het kan andersom. Door andersom te denken
Nu weet ik dat het anders kan. Om jezelf te motiveren hoef je geen rampscenario’s te schetsen. Hoef je jezelf niet af te beulen. Het kan andersom. Door andersom te gaan denken. Niet bedenken wat er allemaal mís gaat als je niet werkt. Maar bedenken wat er allemaal voor moois kan gebeuren als je wél werkt. Niet in de zon zitten, maar dat mooie boek afschrijven en publiceren. Even dat telefoontje doen waar je tegenaan hikt, waardoor die topklant voor jou gaat kiezen. Je website die een prachtig visitekaartje voor je bedrijf wordt, omdat jij vanmiddag uitzoekt hoe je die lastige plugin installeert.
Van dead-line naar dream-line
Als je zo over je werk denkt, ga je niet meer werken met dead-lines: de lange lijst corveetjes die het leven uit je zuigen. Je gaat werken met dream-lines: dingen die je graag wilt doen omdat ze je dichter bij je droom brengen. Werken met dreamlines is niet vaag of abstract. Je kunt het heel concreet in je project-management verweven met de volgende drie stappen:
- Start je project niet langer met een lange lijst taken met een deadline. Maar begin met de dreamline: wat wil je realiseren met je project? Wat is je gedroomde uitkomst?
- En droom dan verder: hoe zou je je voelen als je dat hebt gerealiseerd? Schrijf dat exact op.
- Neem dan nog een stap: hoe zou jij moeten zijn, om die droom te realiseren? Wat moet je voelen, hoe moet hoofd zijn, je energie, waar wil je op focussen, waar geef je je onverdeelde aandacht aan? Kortom: hoe moet jij zijn om je droom te realiseren?
Heb je dat helder? Dan ga je kijken naar de taken die moeten gebeuren. Dan zie je je taken plots in een ander daglicht. Het is niet langer een vervelende lijst met corveetjes. Het zijn stuk voor stuk belangrijke stappen op weg naar je droom. Je voelt de energie door je stromen bij elke stap. Ook als die langer duurt dan gepland, of onverwachts ingewikkeld is. Je merkt dat veel taken je onverwachts makkelijk afgaan, omdat jouw energie nu verbonden is met je werk.
Van ‘moetje’ naar ‘willetje’
Werken is zo niet langer een corvee of een ‘moetje’. Het wordt een ‘willetje’. Iets waar je niet meer zonder kunt, wat je graag doet. Omdat het te leuk is om niet te doen. Omdat je zo je talenten ontwikkelt. Omdat je met je werk een zinvolle bijdrage levert aan het leven van andere mensen. Omdat je zo de wereld mooier maakt, met jouw werk. Omdat je werk zin geeft aan je leven. De zin om te werken. Zelfs als de voorjaarszon uitnodigend door je raam schijnt.
Laatste berichten van Ellen de Lange-Ros (toon alles)
- Zacht werken voor hoogbegaafde ondernemers - 23 april 2022
- Overexcitabilities – Wat zijn jouw extra gevoeligheden? - 25 oktober 2021
- Het ritme in je werk - 30 augustus 2021
- De kracht van niks - 30 augustus 2021
- Zacht werken en moe zijn – Podcast (ENG) - 30 augustus 2021
Omdenken: van deadline naar dreamline! good read http://t.co/SvCN9s9cjL
Helemaal mee eens! “@jujuutje: Omdenken: van deadline naar dreamline! good read http://t.co/8rHpwdzYsS”
@brambruggeman @janbommerez Ik hou meer van een dreamline dan een deadline: http://t.co/jpn6hxtw3i
De zon schijnt! Begin vandaag met #omdenken zoals @EllenFaxion http://t.co/x8jO63xRqO #dreamline