‘Hoe gaat het?’
‘Ja, druk he? Veel stress tegenwoordig. Maar ja, daar heeft iedereen last van. Het is hard werken om overeind te blijven in deze tijd.’
‘Hmmm… is dat zo?’
‘Ja, natuurlijk! Je kunt niet gaan zitten niksen en afwachten. Toch?

Vaak zien we hard werken als dé oplossing voor onze problemen. Even doorzetten om die offerte vanmiddag nog de deur uit te doen. Een paar uur doorpakken, zodat die klant tevreden is. Die klus voor je collega nog even erbij doen, ook al zit je eigenlijk al vol.

Is dat wel handig?

Maar is dat wel handig? Soms wel. Soms niet. Het is helemaal niet erg om af en toe even te versnellen, een tandje bij te schakelen, om extra werk af te krijgen. Het is wel erg, als dat structureel je manier van werken is geworden. Dan ga je structureel leven in de hoogste versnelling. Altijd aan. Je hebt altijd die boost van adrenaline nodig om je werk te doen. Een boost die verslavend wordt.

Je herkent dit misschien wel: je hebt een tijdje op de hoogste versnelling gewerkt, maar het lukt je niet meer om terug te schakelen. Het is alsof je interne koppeling blijft hangen in die hoogste stand. Ga je toch rustiger aan doen, dan ga je malen, lig je wakker, blijft je hoofd bezig. Je voelt een innerlijke onrust die je blijft voortdrijven. Niet fijn.

Bovendien is structureel hard werken niet effectief. Met die continue adrenaline en spanning put je jezelf uit. Dat is verraderlijk. Overbelasting werkt namelijk net als teveel drinken: je merkt het effect zelf niet op. Zelf denk je dat je alles nog onder controle hebt. Ondertussen ben je minder creatief, minder scherp, minder effectief. Zelf zie je het niet, maar je collega’s en klanten merken het direct aan jou. En aan je resultaten die minder worden. Ook niet fijn.

Hoe kan het anders? Met zacht werken.

Maar wat is zacht werken? Zacht werken is niet luieren en niksen. Het is ook niet eindeloos vakantie vieren, lange sabbaticals opnemen, of in deeltijd werken. Zacht werken is écht werk. Op een andere manier.

Lees meer

Met een klap slaat de voordeur achter Corinne dicht. Met nog een klap zet ze haar tas in de gang, ze gooit haar jas om de haak op de kapstok, pakt haar tas weer op, en loopt de woonkamer in. Bij het bureau zet ze haar tas neer, dan loopt ze door naar de keuken. Ondertussen tuurt ze op het scherm van haar telefoon. Is er nog nieuwe email? Het was een drukke werkdag, ze heeft zin in de vrije avond. Wat zal ze koken? Ze trekt de koelkast open.

Terwijl de rijst bijna gaar is, sloft haar oudste de keuken in: “Wat eten we? Is het al bijna klaar? Ik moet zo weg!” Ze drukt Facebook weg van haar telefoon en tuurt in de pan: “Duurt nog wel even, pak maar een krentenbol voor je training”. Oudste knikt, pakt een krentenbol en verdwijnt weer.

De eindtune verschijnt bijna in beeld. Corinne zucht: nee, dat kan Netflix haar niet aandoen, op dit moment stoppen. Ze kijkt nog heel even verder. Alleen nog even het begin van de volgende aflevering. Ze pakt haar mobiel om te checken of er nog mail is. Dan gaat ze op in de volgende aflevering van de Netflix-serie.

Met een zoemtoon piept haar wekker. Verschrikt kijkt ze op. Oei, al drie keer gesnoozed, nu moet ze er echt uit. Ze geeft de wekker een klap, springt uit bed en rent naar beneden. Ze moet nog aankleden, ontbijt maken, de stukken voor die vergadering van dadelijk voorbereiden. Snel!

Gaat het bij jou thuis ook zo? Of heb je misschien geen kinderen, maar herken je de hectiek aan het begin en einde van een werkdag? Veel werkende professionals hebben een druk leven. Niet alleen op hun werk, maar ook thuis. Overdag wordt er van alles van je gevraagd. Drukke vergaderingen, memo’s, rapporten, klanten of collega’s waar je mee moet werken. Na een dag rennen kom je thuis. Je hebt zin in die vrije lege avond.

Maar wat gebeurt er dan? Gebruik je die avond om bij te tanken, leuke dingen te doen? Of gebeurt er ongemerkt wat anders?

Lees meer